قرن بیست و یکم، به واسطه ی تغییر صورتبندی های فناورانه و سرعت ابداعات و ابتکارات حوزه ی فناوری، مرز میان رسانه های مختلف هنری به هم ریخته است: برنامه های تلویزیونی و رادیویی که روزگاری نه چندان دور صرفا از طریق دستگاههای مخصوص قابل دستیابی بودند امروزه به راحتی از طریق نرم افزارهای قابل نصب بر روی تلفنهای همراه عرضه میشوند، سینما از انیمیشن وام میگیرد، بازیهای رایانه ای از تئاتر و درام در کنار طراحی های سه بعدی استفاده می کنند، نمایشگاههای نقاشی پر شده اند از اقلامی که توسط نرم افزارهای کامپیوتری ساخته می شود، موزه های هنری که تا چند سال پیش جایی برای نمایش مجسمه های سنگی و گلی بود امروزه از مجسمه های هولوگرافیک استفاده می کنند و صفحه های تلفن همراه یا رایانه های دستی که تا چندی پیش صرفا جایی برای متون مکتوب بودند امروزه بدل به نمایشگاه هایی همراه شده اند که می توان آثار مختلف هنری را در آنها دید....پس بی ربط نخواهد بود اگر بگوییم جهان امروز جهانی « چند رسانه ای» است!
رشته ی «چند رسانه ای » (Multi Media) چیست؟
نیازهای روزافزون فرهنگی به ساخت و ساز و طراحی اقلام هنری بینارسانه ای از یک طرف و رشد صنعت طراحی هنری با استفاده از نرم افزارها و ترکیب رسانه های مختلف (اعم از نقاشی، سینما، تئاتر، طراحی سه بعدی و غیره) از طرف دیگر، حضور رشته ای دانشگاهی و تخصصی را در این حوزه محرز می کند. پیش تر رسم بر آن بود که طراح هنری جداگانه کار میکرد و نتیجه ی آن را به طراح نرم افزارهای کامپیوتری میداد تا در رسانه های جدید الکترونیکی خود نمایی کند، طراح هنری فقط سواد هنری داشت و طراح نرم افزار صرفا دانش تکنولوژیک! اما نیاز امروز حضور متخصصانی در عرصه های هنری است که هم قدرت بیان و خلاقیت هنری داشته باشند و هم تسلط فناورانه، متخصصانی که از ایده تا اجرا، همه چیز را در فضاهای جدید و نوآورانه ی امروزین ترکیب کنند، رشته ی «چند رسانه ای» برای تربیت چنین متخصصانی شکل گرفته است، دانش آموختگان این رشته در طول تحصیل هم تاریخ هنر میخوانند و هم هندسه، هم اصول دراماتیک و طراحی هنری میخوانند و هم برنامه نویسی پیش رفته، به این ترتیب است که متخصصانی تربیت خواهند شد که از پایه ای ترین اصول هنری تا روشهای پیچیده ی برنامه سازی رایانه ای همه را یکجا دارند. این رشته ی دانشگاهی که در ایران رشته ای تازه و بسیار جدید است، به عرصه رساندن متخصصانی همگام با آینده ی رسانه ای و هنری جهان را دنبال می کند.
چرا دانشگاه پارس؟
دانشگاه معماری و هنر پارس دانشگاهی است که همراه چشم به آینده دارد، بیرون آمدن از پوسته های نالازم گذشته و رسیدن به فضاهای تازه شعار همیشگی این دانشگاه بوده است، رشته ی «چند رسانه ای» در دانشگاه پارس نمونه ی کامل این جستجو برای خون تازه در رگهای فرهنگی هنری ایران است، استفاده ی از ترکیب اساتید هنری درخشان در کنار اساتید مجرب حوزه های فناورانه، ایجاد فضای ذهنی بینارشته ای و ایده پرداز و استقبال از نفسهای تازه در حوزه ی فرهنگ از مشخصات این رشته در دانشگاه پارس است. ما در دانشگاه پارس معتقدیم که رشته ی «چند رسانه ای» یکی از مهم ترین مسیرهای آینده ی طراحی های هنری است! ما معتقدیم که « چند رسانه ای» یک رشته است، حوزه ی آموزش و پژوهشی بینارشته ای است که از ترکیب رشته های مختلف تشکیل شده است و ما باید بهترین های این رشته ها را به هم پیوند دهیم تا هدف نهایی این رشته محقق شود.
پس از فارغ التحصیلی.....؟
ناگفته پیداست که «چند رسانه ای» یکی از کاربردی ترین رشته های حوزه ی هنر است! یک بازی رایانه ای را در نظر بگیرید: یک ایده پرداز ایده ای را آماده می کند، یک نویسنده طرحی کلی برای خط داستانی بازی فراهم می کند، یک طراح هنری طراحی ها را انجام می دهد و در نهایت برنامه نویسی برنامه ی مورد نظر را مینویسد و انیماتورها و سایر اجزا کارهای اجرایی را انجام میدهند. حالا تصور کنید که همه ی این توانمندی ها به صورت منسجم و هدفمند در یک متخصص جمع شود! طبیعتا او به راحتی می تواند طراحی موفق برای بازی مورد نظر باشد. فارغ التحصیلان « چند رسانه ای» به خاطر داشتن دید نظری و تجربه ی عملی و ترکیب هنر و فناوری، می توانند به عنوان مدیران هنری، طراحان هنری در رسانه های مختلف، طراحان چند رسانه ای در سازمان ها و یا به عنوان ایده پرداز در حوزه ی فناوری فعالیت کنند چرا که این متخصصان، ساخت و پرداخت یک رسانه ی فرهنگی کامل را در جهان امروز آموخته اند.
از زبان پروفسور گلابچی بشنویم:
با برخی از اساتید دانشگاه پارس آشنا شوید: