در طول تاریخ همیشه لباس بیانگر فرهنگ، قومیت، سنت ها، شخصیت وموقعیت اجتماعی افراد بوده و به همین دلیل ارزش و اهمیت بسیاری داشته است.

 امروزه طراحی لباس، یک صنعت جهانی است و در بسیاری از کشورهای بزرگ و پیشرفته به عنوان یک تخصص برجسته شناخته می شود. امروزه بعضی از کشورها به عنوان مراکز تولید انبوه پوشاک همچون آلمان، چین، اسپانیا، بنگلادش، ترکیه، کره جنوبی و برزیل درامد های قابل توجهی از مسیر تولید پوشاک کسب می نمایند.

در سال های اخیر با حضور قدرتمند ترکیه و اسپانیا در این زمینه باعث مطرح شدن بیشتر این دو کشور شده است. پاکستان و هند نیز به دلیل داشتن طراحان با استعداد بسیار خوب تا حدودی در این زمینه شناخته شده هستند.

 هنر استفاده از طراحی، برای خلق پوشاک بستگی به ویژگی های فرهنگی و اجتماعی ملت ها داشته و در جوامع مختلف دارای تنوع بالایی است.

از آنجا که طراحی لباس، نمادی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی یک جامعه است طراحان همواره باید این مهم را در نظر داشته باشند که هر نوع لباس برای چه مخاطب و چه فرهنگی  می باشد تا آنچه طراحی می‌کنند تابعی از زیبایی ومطلوبیت بوده و در راستای فرهنگ جامعه باشد.

ضرورت پرداختن به  این موضوع در کشور، ایجاد و تقویت رشته هایی همچون طراحی لباس را بیش از پیش ضروری  می سازد.

در این راستا موسسه آموزش عالی معماری و هنر پارس به عنوان منحصر به فرد ترین برگزار کننده این رشته در مقطع کارشناسی ناپیوسته هدف خود را بر تلاش در جهت بالا بردن سطح علمی کاردانان این رشته قرار داده است تا با تربیت افرادی با دانش و مهارت های عملی در زمینه طراحی و صنعت مد و همچنین ایجاد خلاقیت و بروز استعدادها گامی موثر در حفظ فرهنگ و ملیت کشورمان برداشته باشد.

خلاقیت و تجسم فضایی و نگاه دقیق و موشکافانه به اطراف از مهمترین ویژگی های یک طراح لباس است.

طراحی لباس دو نوع است: طراحی کاربردی و طراحی مد. طراحی کاربردی شامل طراحی لباس برای مشاغل و گروه‌های مختلف جامعه مانند ورزشکاران و ارتش است. طراحی مد سلیقه ای است و در این بخش طراح خلاقیتش را نشان می دهد تا افراد دیگر از طرح او ایده بگیرند و کار های تازه ای به بازار عرضه کنند.

طراحی لباس از جمله مشاغلی است که افراد می توانند با سرمایه ی شخصی و کسب تجربه در آن پیشرفت کنند. از آنجا که ایران کشوری جوان است و جوان ها هم تنوع پوشاک را دوست دارند، عده ی زیادی با تکیه بر خلاقیت خود و ایجاد خیاط خانه در این حرفه به خوبی پیشرفت می کنند. طراحان لباس پس از کسب تجربه، جذب تولیدی‌ها و کارخانه های بزرگ تولید لباس (برند‌های مختلف) خواهند شد.

رشته طراحی پارچه و لباس، رشته ای کاربردی و دارای سه گرایش طراحی لباس، طراحی چاپ پارچه و طراحی بافت پارچه است. دانشجویان این رشته از ترم چهارم و پس از گذراندن حدود 50 واحد اقدام به انتخاب یکی از گرایش ها می کنند. دانشجوی گرایش طراحی لباس باید با طراحی، مبانی هنری و رسم فنی آشنا باشد.

دروس پايه :

طراحی-مبانی هنرهای تجسمی-آشنایی با هنر در تاریخ.

دروس اصلي :

تاریخ پارچه و نساجی-تاریخ پوشاک ایران-تاریخ پوشاک جهان-شناخت الیاف و پارچه-دوخت سنتی-کاربرد رایانه در طراحی لباس-کاربرد رایانه در طراحی الگو-الگوسازی روی مانکن.

دروس تخصصي :

طراحی لباس- الگوسازی-دوخت-نمادشناسی-کاربرد رنگ و پارچه در طراحی لباس-بازاریابی و اقتصاد-طراحی الگو در بخش صنعت

زمینه های کاری :

• شخصی دوزی (ارائه طرح برای فرد مراجعه کننده و دوخت آن)
• مشاوره در زمینه طرح و لباس مناسب بسته به اندام فرد
• ارائه طرح های نو برای تولید پارچه
• طراحی و چاپ پارچه های مختلف
• سرپرستی واحد های تولیدی در کارخانه های نساجی
• حضور در بخش رنگرزی کارخانه ها برای تعیین رنگ پارچه
• طراحی لباس برای نهاد های دولتی
• طراحی لباس در تئاتر و سینما

مطلوبیت های حرفه ای :

ما همواره از پوشاک استفاده می کنیم، بنابراین،طراحان لباس در هیچ شرایطی بیکار نخواهند ماند و اگر ایده های خوب و مناسبی در سر داشته باشند، خیلی زود جایگاه مناسبی در میان مشتریانشان پیدا می کنند.

ضرورت این حرفه :

یک طراح لباس باید بداند سازگاری یک پوشش با یک جامعه به چه علت است. همچنین، بر اسا اصول فنی و تکنیکی، طراحی و الگوبرداری و نیز با استفاده از خلاقیت و توانمندی های شخصی خود چیزی را خلق کند. با توجه به آنچه گفته شد، مشخص است که جامعه برای چنین حرفه ای به افراد متخصص نیاز دارد.

از زبان استاد مهناز ترابیان بشنویم:

برخی از اساتید رشتۀ طراحی لباس: